ผมเบื่อรถกะบะคันใหญ่ๆ ครับ
เข้าใจว่ารถกะบะขนาดยักษ์ในปัจจุับันนี้ มีประโยชน์มากในเรื่องของการขนส่ง เนื่องด้วยขนาดบรรทุกของมัน ทั้งในเรื่องประสิทธิภาพเครื่องยนต์ที่ดูจะดุดัน แรงและเร็วเหนือชั้นเสียเหลือเกิน ตามที่โฆษณาเขาว่าไว้แหละครับ
แต่ต่อไปนี้คือความเห็นส่วนบุคคลเฉพาะผมเอง ผมไม่ชอบด้วยเหตุผลต่างๆ ดังต่อไปนี้ครับ
ความไม่เหมาะกับสถานที่อย่างแรง
ถ้าเอาไปใช้ในที่ๆ มีถนนขนาดใหญ่กว้างขวาง หรือแถบชานเมืองที่ไม่ค่อยมีรถวิ่งแออัดก็โอเคครับ แต่ ตัวเมืองนครสวรรค์ที่ผมอยู่ ภาพรวมค่อนข้างที่จะหนาแน่น เนื่องจากถนนหนทางแคบพอสมควร แถมยังมีหน่วยงาน ร้านค้า บริษัท ฯลฯ กระจุกอยู่ด้วยกันมากมาย เปรียบเทียบกันก็คงพอๆ กับแถวพญาไทละครับ
แต่ไม่รู้ว่าทำไมคนแถวนี้ถึงชอบใช้รถกะบะพันธุ์ยักษ์พวกนี้เหลือเกิน ทั้งๆ ที่รู้ว่า ที่จอดไม่ค่อยจะมี ถนนก็แคบเวลาขับรถสวนกันไปมา ลำพังรถยนต์ทั่วๆ ไป (พวก vios, civic ฯลฯ) ก็ขับขี่กันลำบากเหลือทนแล้ว ยังจะเอารถถึกพวกนี้มาเกะกะถนนอีก เวลาใช้รถใช้ถนนแต่ละที น่าเบื่อครับ
Death Race
ส่วนใหญ่ที่ผมประสบพบเจอมา 90% ของผู้ขับขี่รถกะบะยักษ์ ขับรถแบบไม่ค่อยมีมารยาทเอาเสียเลยครับ
ไม่เข้าใจว่าทำไม อยู่ในตัวเมืองที่รถราหนาแน่น ถนนแคบ ยังจะต้องตะบึงขับกันให้รวดเร็วอีก รถกะบะเนี่ยเวลาขับเร็วๆ มันน่ากลัวนะครับ คนอยู่ในรถอาจจะไม่รู้ แต่ถ้าลองมามองจากด้านนอกแล้วละก็ ความรู้สึกเหมือนคนกำลังจะโดนช้างไล่ทับเลยทีเดียว
โชคดีที่ผมใช้มอเตอร์ไซค์เป็นพาหนะหลัก เลยพอจะซิกแซกหลบหลีกกันได้บ้าง แต่ในช่วงเวลา้รถติดจริงๆ (อย่างเช่นตอนเช้าที่คนไปทำงาน หรือตอนเย็นๆ โรงเรียนเลิก) มันลำบากมากครับ ถึงจะขับอย่างระมัดระวังแล้วก็เถอะ อาจตกเป็นเหยื่ออุบัติเหตุได้ง่ายๆ เลยแหละ
นักซิ่งอารมณ์ดี
ตรงกันข้ามกับพวกข้างบนครับ ถนนข้างหน้ารถแกว่างแสนจะว่างห่างเป็นร้อยๆ เมตร แกขับกันด้วยความเร็วแบบพอตีคู่กับ Honda Dream คุรุสภาได้เพลินๆ หารู้ไม่ว่ารถเล็กรถน้อยที่ตามอยู่ด้านหลังสุดแสนจะหงุดหงิดแทบขาดใจ
(ผมเจอแบบนี้บ่อยเวลาเข้ามาธุระในเมืองแล้วต้องรีบกลับมหาลัยในช่วงเวลางาน)
แต่แบบต่อไปนี้คือสุดๆ ของผมแล้วครับ
ไฟหน้ามหาประลัย
กะบะพันธุ์แกร่งเกือบทุกยี่ห้อมีความสูงมาก ไฟหน้าก็เลยอยู่สูงตามไปด้วย ถ้าใครเคยขับรถนำรถกะบะเปิดไฟหน้าก็คงจะพอรู้ ว่าแสงไฟมันรบกวนการมองกระจกหลังแค่ไหน
ปัญหาของรถยังพอทนครับ แต่ปัญหาของคนบนรถนี่มันแย่กว่า
ผมเจอรถกะบะไม่ทราบที่มาจี้ตูดขณะขับรถกลับจากพิษณุโลกเมื่อตอนค่ำที่ผ่านมานี้เอง
ตอนแรกเข้าใจว่ารีบเลยเบี่ยงหลบให้ แต่ไม่ใช่ครับ แกไม่รีบ...
ผมโดนส่องตั้งแต่แยกโพธิ์ไทรงาม (พิจิตร) จนถึงช่วงเข้าเขต อ.เมืองนครสวรรค์ (แถวๆ วิทยาลัยเกษตรฯ)
และถ้าใครเคยใช้เส้นทางนี้จะรู้ครับ ว่ามันมีไฟถนนเกือบตลอดทาง ไม่ได้มืดบอดขนาดต้องใช้ไฟสูง
นี่คือเรื่องที่เก็บเอามาบ่นในวันนี้ครับ
ไม่ชอบรถก็นิดหน่อย แต่กับคนใช้รถที่มีนิสัยดังที่กล่าวมาแล้วนี้ ผมไม่ชอบมากกว่าหลายเท่าตัว
เพราะรถมันคิดไม่ได้ครับ แต่คนคิดได้ อยู่ที่ว่าจะคิดหรือเปล่า่.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น