หน้าเว็บ

24 ตุลาคม 2553

148 | 2.1 กับ 2.2

เดือนนี้ผม Flash ROM ของ Spica มาหลายรอบละ ตัวเลือกมีอยู่ 2 ตัวใหญ่ๆ คือ SamdroidMod ซึ่งเป็น 2.1 (Eclair) กับ CyanogenMod ซึ่งเป็น 2.2 (Froyo) ซึ่งสองตัวนี้ผมก็สลับกันอัพไปอัพมาประมาณ 2-3 วันครั้งมาตลอด คราวนี้คิดว่าจะอัพอีกแล้ว (จากตอนนี้ใช้ SamdroidMod อยู่) ก็เลยต้องมานั่งทบทวนเหตุผลของตัวเองนิดนึงว่า ทำไมต้องอัพ แล้วทำไมต้องอัพกลับ (???)

กรณีที่ 1 : อัพเป็น CyanogenMod

ข้อดี
- ได้ใช้ Android เวอร์ชั่น 2.2
- เปิดปิด EDGE ได้ผ่าน Power Control Widget ไม่ต้องลง App เพิ่ม
- ใช้เน็ต WiFi ที่มหาลัยได้ เพราะ Browser ใน 2.2 มันรับใบอนุญาตจาก WiFi
- ได้ใช้ App ที่บังคับ 2.2
- ไม่ค่อยแฮงค์

ข้อเสีย
- กล้อง ภาพ Preview ตอนถ่ายเป็นขาวดำ / ปรับแต่งอะไรแทบไม่ได้เลย
- ถ่ายวิดีโอไม่ได้
- ใช้ Bluetooth ไม่ได้
- ต้องอัพบ่อยเพราะว่าหลายอย่างยังไม่สมบูรณ์ (ยังอยู่ในระดับ Alpha)

ข้อแก้ต่าง
- กล้อง : ทำใจไป เพราะยังไงถ่ายออกมาก็เป็นภาพสี
- วิดีโอ : ปกติก็ไม่ถ่ายอยู่แล้วเพราะมันไม่ชัด
- Bluetooth : ทำใจยากนิดนึง เพราะยังต้องใช้อยู่ในบางโอกาส
- อัพบ่อย : ไม่เป็นไรเพราะข้อมูลไม่หาย

กรณีที่ 2 : อัพเป็น SamdroidMod

ข้อดี
- สามารถใช้งานได้ทุกฟังก์ชั่น
- โปรแกรมถ่ายภาพของ Samsung ใช้ได้ดี

ข้อเสีย
- ใช้ App ของ 2.2 ไม่ได้
- มีแฮงค์อยู่บ้าง
- ใช้เน็ตในมหาลัยไม่ได้เพราะ Browser ไม่ยอมรับใบอนุญาต
- ไม่ค่อยทันยุคกะเขาเท่าไร

ข้อแก้ต่าง
- App : มันคงมีไม่เยอะหรอกมั้ง
- แฮงค์ : ทำใจยาก เพราะปกติเราก็ไม่อยากให้มือถือมันแฮงค์อยู่แล้ว
- เน็ตมหาลัย : ทำใจได้เป็นบางครั้ง ตรงนี้อาจต้องหักใจว่า เรายังมี Package EDGE อยู่เว้ย 5555
- ตกยุค : ทำใจได้เป็นบางอารมณ์

สรุปว่า ข้อนึงที่ทำให้หัวเสียมากสำหรับ 2.2 คือเรื่องกล้อง เพราะเราอัพรูปผ่าน facebook / twitter บ่อย เวลาถ่ายโดยเฉพาะเวลาแสงน้อยๆ มันกะได้ยากมาก

ดังนั้น : ทนใช้ 2.1 ไปก่อนก็ละกัน (วะ)

06 ตุลาคม 2553

147 | กูเป็นนิสิตนักศึกษา

6 ตุลารำลึกกลับมาอีกครั้งในปีนี้ครับ
ปีนี้นึกอะไรไม่ออกนอกจากกลอนบทนี้ครับ ...

กูเป็นนิสิตนักศึกษา
สุจิตต์ วงษ์เทศ (2512)

กูเป็นนิสิตนักศึกษา
วาสนาสูงส่งสโมสร
ย่ำค่ำนี่จะย่ำไปงานบอลล์
เสพเสน่ห์เกสรสุมาลี
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
พริ้งสง่างามผงาดเพียงราชสีห์
มันสมองของสยามธานี
ค่ำนี้กูจะนาบให้หนำใจ
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
เจ้าขี้ข้ารู้จักกูหรือไหม
หัวเข็มขัด กลัดกระดุม ปุ่มเน็คไทร์
หลีกไปหลีกไปอย่ากีดทาง
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
มหาวิทยาลัยอันกว้างขวาง
ศึกษาสรรพรสมิเว้นวาง
เมืองกว้างช้างหลายสบายดี
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
เดินเหินดูสง่ามีราศี
ย่ำค่ำกูจะย่ำทั้งราตรี
กรุงศรีอยุธยามาราธอน
เฮ้ย กูเป็นนิสิตนักศึกษา
มีสติปัญญาเยี่ยมสิงขร
ให้พระอินทร์เอาพระขรรค์มาบั่นรอน
อเมริกามาสอนกูเชี่ยวชาญ
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
หรูหราแหลมหลักอัครฐาน
พรุ่งนี้ก็ต้องไปร่วมงาน
สังสรรค์ในระดับปริญญา
ได้โปรดฟังกูเถิดสักนิด
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
เงียบโว้ย-ฟังกู--ปรัชญา
กูอยู่มหาวิทยาลัย...
...กูอยู่มหาวิทยาลัย
รู้ไหม เห็นไหม ดีไหม
อีกไม่นานเราก็ต่างจะตายไป
กอบโกยใส่ตัวเองเสียก่อนเอย.


เคยอ่านกลอนบทนี้ในบอร์ดมหาลัยเมื่อหลายปีก่อน ประทับใจครับ ฝากให้อ่านต่อกันด้วยละกัน นิสิตนักศึกษาทั้งหลายครับ