185 | ย้อนอดีตเมืองปากน้ำโพ ณ แฟรี่แลนด์

คำนิยม
นับได้ว่าเป็นสุดยอดโครงการที่ทำขึ้นมาตอบสนองท้องถิ่นได้อย่างดีเยี่ยมจริงๆ !!!
ขอขอบคุณแฟรี่แลนด์สรรพสินค้ามากๆ ครับที่ได้ทำสิ่งที่มีค่าทางจิตใจและปัญญามากมายมหาศาลให้แก่ชาวปากน้ำโพทั้งรุ่นเก่าและรุ่นใหม่ได้ซาบซึ้งกับความเป็นมาของบรรพบุรุษ ได้เรียนรู้แนวทางการสร้างเนื้อสร้างตัวของคนเก่าแก่จากไม่มีอะไรเลยจนประสบความสำเร็จได้อย่างทุกวันนี้ ขอขอบคุณมากจริงๆ ครับ !!!

ว่าแล้วก็ไปดูภาพความอดีตที่ผมเก็บรวบรวมมากันครับ

ป้ายร้านเก่าๆ ของจริงทั้งนั้น

สถานแพทย์

วิทยุโบราณ (บนหน้าปัดมีบอกสถานีเกือบทั่วโลก) กับถาดเบียร์ 

ร้านล่างสุดนี่อยู่แถวบ้าน ส่วนร้านบนสุดไปกินประจำ :)

แผ่นเสียง 

โต๊ะบอล (เขาเรียกว่าอะไรหว่า) อันนี้ไม่แปลกเท่าไรเพราะตอนวัยรุ่นเคยเล่น

ในร้านตัดผม สังเกตในตู้เป็นซองพวกยาเขียวขาแก้ไอแบบชง

(แล้วที่อยู่บนโต๊ะด้านหลัง เอามาจากวัดไหนรึเปล่า?)

ในร้านลิ้มกวงหยู ร้านประจำของที่บ้าน 

ลิ้มกวงหยูเหมือนกัน ชั้นพวกนี้คุ้นๆ เหมือนเคยเห็นตอนเด็กๆ

ปาล์มโอลีฟ ในร้านลิ้มกวงหยู 

โฆษณาน้ำอัดลม

ที่ชงชากาแฟแบบถุงๆ

เกล็ดทอง (ซองแดงริมสุด) เก็บมาได้ไง

เพิ่งรู้ว่า Johnie Walker ทำบุหรี่ Red ด้วย (ข้างล่าง)

กระป๋องโอวัลติน กับกระป๋องนมตราหมี พอใช้เสร็จก็เอาประป๋องมาใส่น้ำกิน

ร้านก๋วยเตี๋ยวบางร้านใช้ใส่ถุงสำหรับลูกค้าสั่งกลับบ้าน 

เครื่องทำน้ำแข็ง

ร้านขายยา เขากุยอันบนสุดเคยกินตอนเด็กประจำ ส่วนยาเขียวตราใบโพธิ์ทุกวันนี้ก็ยังกินอยู่

อันซ้ายคือเครื่องรีดผ้าม่วง

ลายกระเบื้องแบบนี้คุ้นตามากๆ แต่จำไม่ได้ว่าเคยเห็นที่ไหน

นาฬิกาโคตรใหญ่

ปรอทโบราณ ตรงข้างล่างเอาไว้ใส่ปฏิทินแบบฉีก 

ของเล่นสังกะสี จริงๆ น่าจะเรียกว่าดีบุกมากกว่า (Tin Toy)

อันริมขวาคือเรือป๊อกแป๊ก จุดเทียนแล้ววิ่งบนน้ำ

กล่องไม้ขีดสารพัดแบรนด์ ส่วนใหญ่น่าจะเป็นของแจกมากกว่า

วัตถุโบราณที่พบในละแวกนี้

กลอนของกวีแห่งรัตนโกสินทร์ 

หัวมังกร

ไหว้ส้มด้วย

ปรมาจารย์ (ต่อขาเชิดลูกแก้วเนี่ยนะ ทำได้ไง O_O!!!)

เสือไหหลำ และสิงโตกว๋องสิว

สิงโตกว๋องสิว สิงโตปักกิ่ง และเอ็งกอ

สิงโตทองฮากกา 

แผนที่ตลาด แถวหน้าศาลเจ้ายาวไปจนถึงสถานีรถไฟปากน้ำโพ

ตลาดใหม่ไหงมี 2 ที่ละครับ (ที่ถูกคืออันที่ 9 นะครับ เด็กตลาดใหม่คอนเฟิร์ม 5555)

ฟอสซิลที่พบแถวสะพานเดชาติวงศ์ (น่าจะเจอตอนเขาสร้างสะพานอะนะ)

รถสามล้อ เมื่อก่อนนั่งบ่อย ถ้าฝนตกมันจะมีผ้าพลาสติกม้วนลงมา 4 ด้านไว้กันฝนได้บ้างนิดหน่อย

ปัจจุบันโมส่วนจักรยานด้านหน้าเป็นเครื่องยนต์หมดแล้ว

นาฬิกาเก่ามาก (จนเข็มหายไป)

ที่บดยาในร้านขายยาจีน

ยาจีนที่เห็นนี่ส่วนน้อย ของจริงทุกร้านจะมียาเก็บในลิ้นชักสูงท่วมหัวเต็มกำแพงพรืด ส่วนตาชั่งข้างหน้านี่ขาดไม่ได้เลย 

แม่บอกสมัยก่อนอาเหล่าม่าก็มีตะกร้าแบบนี้

หีบแบบนี้ในหนังจีนมีบ่อย

ร้านโชห่วยแหงๆ

รู้จักกี่อย่างเนี่ย

โอโม่ (2 กล่องข้างหน้า) แฟซ่า (กล่องสีฟ้า) สบู่ไลฟ์บอยแถมแชมพูซันซิล (ข้างๆ แฟซ่า) ยาสีฟันดาร์กี้ (ปัจจุบันเป็นดาร์ลี่)

ที่เหลือไม่รู้จักเลย 

แม่โขง เก็บจนใส

ชิคเคล็ทส์ (ยังมีอยู่ป่าวหว่า) ที่เหลือทุกวันนี้ยังมีขายใน 7-11

รูปดาราสมัยก่อนทั้งนั้น

กล้องถายภาพจากร้านศรีศิลป์ ถ้าจำไม่ผิดสมัยก่อนเคยถ่ายรูปติดบัตรด้วยกล้องแนวๆ นี้แหละ คือตากล้องต้องคลุมผ้าเข้าไปถ่าย ถ่ายเสร็จก็ดึงกล่องอะไรสักอย่างออกมาด้านหน้า

กล้องโบราณ อันนี้ไม่รู้จัก

มีชุดครุยให้ลองด้วย อันนี้ชุดครุยวิทยาลัยครูแหงๆ

ทุกร้านมีเหล่าเต๊งด้วยนะ (แต่ขึ้นไปไม่ได้)

ก็ถือว่าเป็นโครงการที่ดีมากๆ ชื่นชมจากใจมากจริงๆ ครับ ใครยังไม่เคยไปดู (ยังมีอยู่ไหมหว่า 55555) ก็เชิญนะครับที่แฟรี่แลนด์สรรพสินค้า ชั้น 5 เดินเพลิน ถ่ายรูปเพลินครับ :)